با ظهور مفهوم جدید سلامتی و بهداشت ، ندای تحولات جهانی در آموزش پزشکی و انتقادات جدی و گسترده ی طیف متخصصین و دست اندکاران به آموزش پزشکی ، ضرورت تغییر در برنامه های آموزش پزشکی بر مبنای نیازهای جامعه و نقش نوین پزشک قرن آینده به نحوی که توانمندی فارغ التحصیلان در شناسایی مشکلات بهداشتی درمانی جامعه ، نحوه انجام مراقبت و حفظ سلامت مردم افزایش یابد، و دانش آموخته گان هر دهه آماده رویایی با مشکلات دهه های بعدی باشند آشکار شد.
مبحث جامعه نگری در آموزش پزشکی درجهت پاسخگویی نیازهای واقعی جامعه مسیر پر تلاطمی را طی نموده است و ادغام آموزش در ارائه خدمات هنوز پس از گذشت بیش از 20 سال نتوانسته است آنگونه که باید، پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه باشد. لذا لازم است آموزش پزشکی در این خصوص بار دیگر به صورتی وسیع و عمیق مورد توجه قرار گیرد. جامعه نگری مفهومی است که امروز توجه به آن بیش از هر زمان دیگر جهت ارائه خدمات در قلمرو رشته های وابسته به علوم پزشکی احساس می گردد. علی رغم موفقیتهای چشمگیر در این زمینه ، باید اذعان نمودکه هنوز تا اجرای کامل آموزش پزشکی جامعه نگر در دانشگاههای کشور راه طولانی وجود دارد و دلیل این مشکل ، وجود موانعی نظیر درگیر نشدن جدی گروه‌های بالینی در این امر، کمبود بودجه ، کمبود واحدهای مناسب (عرصه) ، تردید در ضرورت اجرای آموزش پزشکی جامعه نگر و ... می باشد.